The ASo Fanmail #26
Vorige keer begon ik met een bespiegeling van David Lynch en nu is de goede man opeens heen gegaan. Rest In Peace, David.
Hoe dan ook, sad of niet, we moeten door, hier is ASo Fanmail #26.
Nieuws
* ASo solo optredens
Twee solo optredens in de agenda:
Op vrijdag 31/01/25 ben ik in Valthermond in Drente, om daar vanaf 20:15 uur een solo set te spelen. Tickets zijn HIER te verkrijgen.
Zondag 16/03/25 speel ik in bij DassenakkerLIVE in Houten. Hier moet je tickets reserveren via de site van DassenakkerLIVE.
* Daryll-Ann live in 2025
Nog een paar te gaan in 2025. Ticket-links staan op Daryll-Ann.nl .
* Avondje Paradiso met Daryll-Ann
Het was een top-avond in Paradiso, vorige week woensdag. In een bijna geheel gevulde en enthousiaste zaal (een slordige 1200 mensen) was het lekker spelen. De setlist hebben we sinds de jaarwisseling wat aangepast. ‘All by myself’, ‘Movin’ men’, ‘Stay’ en ‘Mean love’ eruit (‘kill your darlings’) en vier nieuwe, oude liedjes erin. Hier een paar plaatjes:
Voorafgaand aan de show ging in de kleedkamer nog even de vraag rond: “Wat was jouw eerste keer Paradiso?”. Met gepaste trots kon ik toen zeggen dat ik daar voor het eerst stond als voorprogramma van de Amerikaanse band Hüsker Dü. Moet in 1985 of 1986 zijn geweest. Toen ik in Amsterdam studeerde, belandde ik in een punkband die 'Beestenboel' heette. Een groep muzikale anarchisten, met hanenkammen en gescheurde, zwarte kleding. Dat de drummer tijdens repetities altijd een trommeltje met door zijn moeder gesmeerde boterhammen bij zich had, schuurde een beetje met die uitstraling. En toen stonden we plotseling op het podium van Paradiso.
Ik speelde in die tijd op een loodzware Ibanez solidbody gitaar uit de Artist serie. (Die werd in de jaren negentig gestolen.) Mijn versterker was een Fender ProReverb. Gloednieuw en aangeschaft met het geld dat ik een paar jaar eerder had verdiend door me twee zomervakanties lang in het zweet te werken bij een veevoederfabriek op de Veluwe. Een amp waar ik nog steeds op speel.
* Daryll-Ann akoestische live sessie, deel II
U had nog twee nummers tegoed van de live sessie die Jelle, Coen en ik eind 2024 hebben opgenomen in mijn ‘hok’ (ook wel bekend als The ASociety). Hieronder beeld en geluid van ‘The Incrowd’ en van ‘Tom, Wilko & the Strange Bunch’.
Nog wat praktische info bij deze sessie: Jelle speelt op zijn trouwe Martin D35 en Anne speelt op z’n D35 (The Incrowd) en een Martin D12-20 (Tom, Wilko & the Strange Bunch). Wat je hoort en ziet is live gespeeld en gezongen. Alleen hebben we bij ‘The Incrowd’, voor wat de gitaarsolo betreft, het beeld en geluid van een andere take in de opname geplakt. Daar werden we net even iets blijer van. T’is vaak een dubbeltje op z’n kant - zo’n gitaarsolo..
De akoestische gitaren zijn opgenomen met een microfoon én - door middel van een kabel- via Direct Input (ook wel bekend als DI). Anne’s gitaar gaat daarbij af en toe door wat effecten - hier een snufje fuzz en daar een drupje phaser.
The Incrowd:
Tom, Wilko & the Strange Bunch:
(De eerste drie nummers van deze sessie (‘1984’, ‘Cosmic Pudding’ en ‘Spring’) staan in Daryll-Ann Nieuwsbrief #8. )
* Uit het ASo dagboek
01/08/09
Ik ben ‘smiddags weer es een balletje gaan trappen op het voetbalpleintje aan de Ceintuurbaan, net over de Amstel. Korte broek, leren knikker (maat 5) en een flesje water. Ik moest daarbij een licht ongemakkelijke gevoel onderdrukken; het gevoel dat ik me belachelijk maakte door als 40-plusser de 16-jarige uit te hangen. Op je buik onder een auto kruipen om zo de bal te pakken - om es wat te noemen. Belachelijk of niet - een beetje voetballen doet me altijd goed en dat was het belangrijkste. Beurtelings met links en rechts knallen op een doel zonder doelman, veel korte sprintjes en flink zweten in de felle zon.
Toen ik met de bal onder de snelbinders weer thuis kwam, sprak onderbuurman Johan me aan. Hij zat buiten op z’n bankje voor het huis op zijn eigen manier van het warme weer te genieten. Trekkend aan zijn sjekkie, in een lichtblauwe pyama met vlekken en brandgaten. Een man die al op de begane grond woonde toen ik negen jaar geleden de bovenste verdieping betrok. Die geen werk heeft (vroeger was Johan stuurman op de ‘grote vaart’ maar nu is hij afgekeurd) maar waar je verder ook geen last van hebt. Afgezien van het hoest- en rochelconcert waar die elke ochtend mee begint en dat dan weerkaatst tussen de huizenblokken in onze binnentuin.
Maar onze Johan heeft wel alles in de gaten en hij begon in het plat Amsterdams tegen me te praten: “Die gozer boven me hep een vrauwtje over de vloer, he?” Hij bedoelde Jochem op de eerste verdieping, een boomlange koorbal zonder geduld of empathie. “Een neukertje, he?” Bij dat woord moest ik lachen. “Ja , he? Een neukertje – ik weet eg wel wat ik sie en hoor.” Hij gaf me een por in mijn zij en ontblootte zijn bruine en zwarte tanden die als grafsteentjes in zijn ontstoken tandvlees staken. Ik deed een stapje terug en probeerde zijn adem te ontwijken, een dodelijke lucht waar hij mij bij eerdere ontmoetingen al eens op had getrakteerd. Ik lachte nog wat om zijn ongegeneerde directheid en besloot hem toen een beetje te gaan dollen: “Nee, joh, doe niet zo gek, Johan - dat is z’n zus!” Z’n sjekkie viel bijna uit z’n mond en hij fluisterde met grote ogen: “Doet-ie het met zun aige zussie den? Nou jah, ik had gedacht: die hep een neukertje versierd. Heb ik zelf ook hoor. Ik heb twee fan die grietjes die af en toe bij me langs komme. Nee, niks geen vastigheid voor mij. Sinds Agaatje hoeft dat niet meer..” ‘Agaatje’ was ooit zijn vrouw. Bij een eerder bezoek aan z’n huis was me duidelijk geworden dat zij, vele jaren geleden al, voor de trein is gesprongen. Johan vertelde het toen zonder al te veel emotie, kan ik me herinneren. Wel stond ie met hooggeheven handen een tijdje stil in het midden van de woonkamer. Maar dat kan van alles betekenen natuurlijk. Van ‘ik weet het ff ook niet meer’ tot ‘ik geef me over’.
Mischien wilt u eens een vriend, vriendin of familielid attenderen op deze ASo Fanmail? De URL is ANNESOLDAAT.SUBSTACK.COM Alvast bedankt en tot de volgende editie!
Paradiso was genieten!