The ASo Fanmail #27
Ik schrijf over wat ik ben geweest en later wil worden
Jazeker, we beginnen met ASo Fanmail #27!
Nieuws
Binnenkort: ASo solo akoestisch in Houten
Zondag 16/03/25 speel ik in bij DassenakkerLIVE in Houten. Tickets reserveren via de site van DassenakkerLIVE.
Verslag van een avondje ASo solo in Valthermond
Eind januari speelde ik bij d’Rentmeester in Valthermond. Gastheer Chris Bol schreef over mijn bezoek het volgende:
Ik was toch wel benieuwd hoe de gitarist van dat bandje dat mij halverwege de jaren ’90 in een krakkemikkig circustentje op het Lowlands Festival compleet had weggeblazen, en die ik daarna nog een aantal keren live had mogen aanschouwen in menig concertzaal, in het echt zou zijn. Ik ben nou eenmaal niet het type dat snel “star-struck” is en in dit geval is Anne Soldaat in mijn ogen dan wel een enorme wereldster, maar in het dagelijks leven kan hij gewoon in zijn woonplaats naar de Albert Heyn zonder dat mensen hem aanstaren of om een handtekening vragen.
Het contact in de aanloop naar het concert toe was al heel enthousiast en prettig en zodra hij onze concertboerderij betrad bleek dat dat geen verplichte beleefdheidsvorm was, maar dat hij oprechte interesse had in die prachtige concertboerderij en de bewoners daarvan. Het voelde meteen goed. Tijdens de soundcheck kwamen de kinderen ook even kijken en luisteren en al snel werd er honderduit gebabbeld en kwamen er steeds grappiger geluidjes uit de gitaar en pedaaltjes van Anne, met als hoogtepunt de “Astronautenscheet”, zoals we een bepaald geluid noemden.
Ook op het podium is Anne Soldaat wars van sterrenstatus of diva-gedrag. Het is eerder vrij nuchter, wat bedeesd, in het begin soms zelfs tegen het schuchtere aan. Ik hoorde iemand zachtjes zeggen dat hij wel iets van een verstrooide professor weghad! Nou, dan toch zeker wel een muziek-professor, want wat zitten zijn nummers toch prachtig in elkaar en wat weet hij ze toch geweldig te brengen! En juist dat rustige en bedachtzame, maakte dit wat mij betreft het meest intieme concert dat we tot nu toe hebben gehad bij d’Rentmeester. De interactie met het publiek was er ook volop, zeker in de tweede set, en hij nam echt de tijd om de vragen die de bezoekers hem stelden uitgebreid te beantwoorden. En dan telkens weer die geweldige liedjes tussendoor, die zowel van Daryll-Ann albums of zijn eigen solo-platen afkomstig waren. Een feest voor de liefhebber, mijzelf incluis.
Daryll-Ann live in 2025
O jee, er staan nog maar twee! Eerst in Hedon, Zwolle (vrijdag, 21/02) en tenslotte in Mezz, Breda (zaterdag, 22/02). Ticket-links staan op Daryll-Ann.nl .
Drie live recensies van Daryll-Ann
Het web-magazine Make a Fuzz schreef een recensie van ons optreden in Vera, Groningen. “Vrijwel alles klopte aan het enerverende optreden van Daryll-Ann”.
Verslag van het concert in Effenaar Eindhoven door VPRO’s 3voor12. Men was positief over de terugkeer van de band op de Nederlandse podia. Het verhaal staat HIER.
Zelfs onze zuiderburen van www.damusic.be kwamen een kijkje nemen in de Effenaar en ze schreven een recensie met de kop: ‘Daryll-Ann - het is goed zo'. Klinkt toch een beetje alsof we onze laatste adem hebben uitgestoten.. Ook apart dat ze mij (ASo) consequent als Anne Sergeant opvoeren. De laatste regels van het stuk: “Daryll-Ann blijft een uniek gegeven binnen de gitaarpop van de lage landen. Jammer dat wij dat hier in België nooit echt hebben willen inzien. Maar zo is het ook goed. Laat dat duidelijk zijn.”
Uit het ASo Dagboek: afscheid van het dubbelleven
Ik heb in mijn lange leven niet alleen muziek gemaakt, maar -door allerhande omstandigheden en verwachtingen ‘gedwongen’- ook een aantal ‘gewone’ baantjes gehad. Ik heb er in de vorige editie van de ASo Fanmail al over geschreven. Toen ging het over m’n vertrek in 1993 bij IWACO (‘Adviesbureau voor Water en Milieu’) en hoezeer die stap een bevrijding was. Met Daryll-Ann hadden we een Engels platencontract in de broekzak en nu ging het échte leven beginnen. (Ik was inmiddels 28 jaar.)
Na zo’n zes jaar met volle teugen van het R&R leven te hebben genoten, zat ik eind 1999 tóch weer op een bureaustoel, achter een computerscherm in een groot, betonnen kantoorgebouw. Inclusief een kaartje met mijn naam op de deur van m’n werkkamer. Ik was wetenschapsvoorlichter geworden bij de Vrije Universiteit Amsterdam. M’n taak was het wetenschappelijke werk op de VU onder de aandacht van media en -daarmee- het publiek te brengen. Niet dat ik nu zo graag weer een baan wilde hebben (het was een complete shock dat ze überhaupt voor mij kozen) maar de omstandigheden dwongen me er toe. Het Engelse avontuur met Daryll-Ann was net zo abrupt gestopt als het begonnen was en van de muziek leven ging nog niet echt. Ik heb een kleine 6 jaar bij de VU gewerkt (parttime, drie dagen per week). Tot ik in 2003 ziek werd. Ik schreef er in 2005 over in mijn dagboek.
Uit het ASo dagboek, 02/07/05:
Na 5 jaar trouwe dienst heb ik de dienst Communicatie van de Vrije Universiteit verlaten. Mijn baan opgezegd*. De ziekte die me heeft overvallen (Meniere) was in zekere zin het broodnodige duwtje in de rug.** En daarmee een soort ‘geluk bij een ongeluk’. Want ik kan me nu ‘gelukkig’ op de muziek alléén richten. Ik had ook geen andere keuze. De Meniere is zo onberekenbaar en de aanvallen zo hellish dat ik beter thuis kan zijn. En blijven. Ik had nog drie maanden vakantiedagen tegoed, dus dat kadootje werd meteen verzilverd. Maar vóór ik de deur van mijn werkkamer kon dichttrekken, was daar eerst nog de onvermijdelijke afscheidsborrel.
Ik had thuis een soort van speech voorbereid, maar eenmaal in het middelpunt van de belangstelling -een cola in m’n hand en collega’s met verwachtingsvolle blikken om me heen- kwam ik niet verder dan: “Euh, ik heb het hier erg leuk gevonden en .. euh .. het allerbeste..”.
Terwijl ik eigenlijk had wíllen zeggen: “Beste collega’s, Ik heb hier bijna zes jaar met veel plezier gewerkt en heb al die tijd ook muziek gemaakt. Een dubbelleven zou je het kunnen noemen. Op de VU was ik die jongen die zijn job als voorlichter er een beetje bij deed en die eigenlijk liever muziek wilde maken. Binnen mijn kennissenkring van muzikanten was ik die ‘pseudo-rocker’ die er een burgerbaan op na hield.. Dat heeft altijd een beetje gewrongen. Het knagende gevoel dat je je roeping verzaakt en dat de tijd als zand door je vingers glipt. En dan word je plotseling door het'nu-of-nooit' gevoel overvallen. Met als logisch gevolg deze doldwaze stap. Ik wil jullie allemaal bedanken voor een fijne tijd aan de VU, in het bijzonder m’n collega wetenschapsvoorlichters en nóg meer in het bijzonder Sanne met wie ik enkele jaren met plezier heb 'gehokt' en ook veel heb gelachen. Misschien komen jullie me nog eens tegen op de Kunst & Cultuur pagina's van de Volkskrant of NRC met een lovende bespreking van mijn nieuwste CD. Het kan ook zijn dat jullie me over een paar jaar met een gitaar om mijn nek voor de V&D in de Kalverstraat zien staan. Mocht het zover komen, loop dan niet zomaar voorbij, maar gooi alsjeblieft wat in de gitaarkoffer die voor me ligt...”.
*De enige keer dat ik níet zelf een baantje heb opgezegd was in mijn studententijd. Ik ging toen via een studenten-uitzendbureau aan de slag bij de Munitiefabriek Muiden. Heel weird, ik kan me nog een quote herinneren uit de introductiefilm die we bij binnenkomst te zien kregen. “Looking for an unjammable missile?” Dat was de retorische vraag die ons voor de voeten werd geworpen. Ik rookte nog in die tijd en als werknemer was je verplicht je sigaretten, shag en aanstekers bij binnenkomst veilig in een locker op te bergen. Inderdaad, vanwege explosiegevaar. Ik was dat meteen al vergeten. Sterker nog: in de middagpauze ging ik naast een grote fabriekshal in het zonnetje zitten, draaide een sjekkie en stak ‘m aan. Verder dan één trekje ben ik toen niet gekomen. M’n baas rookte zelf niet, maar er kwam opeens wel rook uit z’n oren.. Ik kon m’n spullen pakken, mijn dienstverband zat er op.
** Ik heb in een eerdere ASo Fanmail (aflevering #10) al eens geschreven over mijn Meniere. U vindt hem als downloadable pdf HIER.
Delen van deze nieuwsbrief met vriend of vijand wordt zeer gewaardeerd. De URL is ANNESOLDAAT.SUBSTACK.COM Alvast bedankt en tot snel!